Escaping the Cold — and Ending Up on the French Riviera

How a Dream Slowly Turns into a Life (Nederlands hieronder, Français en bas)

For many people, escaping a cold and wet climate and settling under the warm sun of an exotic coastline is a lifelong dream. Those with means often turn that dream into reality by buying a second home in places like Aruba, the Greek islands, the Spanish Costas, or the Algarve.

Yet France remains the most popular destination — and preferably the Côte d’Azur. The stretch of coastline from Saint-Tropez to Monte Carlo exerts a magnetic pull on foreigners. There is, of course, the azure-blue sea framed by swaying palm trees and gleaming white yachts, the green hills dotted with picturesque villages and historic sights, the extraordinary cuisine… and not least, the wines.

Those without independent wealth who wish to make the same move must find work locally or start a business of their own in order to survive in this beautiful environment. Camping sites, small restaurants, or hotels are often the first ideas that come to mind. They certainly were for me.

With the help of my parents, and after a long search followed by painfully difficult negotiations, I managed to acquire a hotel in Le Cannet, a modest suburb of the glamorous and world-famous city of Cannes.

For a foreigner, however, there is a world of difference between simply living in France and actually running a business there. Many expatriates who settle here after retirement have no idea what an entrepreneur faces on a daily basis. If they already struggle — and often despair — when trying to find a plumber, electrician, or builder, then running a business can feel, at least at first, like playing a minor role in a classic film noir.

The vast cultural differences and the suffocating bureaucracy — some pessimists claim that sixty percent of the working population seems to be employed by the state — are the reasons why many overly enthusiastic newcomers retreat within months, broke and completely disillusioned.

Of course, ignorance, lack of preparation, and inexperience play their part. But above all, it is the Southern French mentality that proves indigestible for many northerners. France is like a beautiful woman: the decision to fall in love is made by hormones, not by the brain.

I have written four successful books about my experiences here. While those books may have had a therapeutic value for me, readers often tell me they recognize in them the same elusive unease many foreigners feel toward the French. In an old Dutch children’s song, Hop Marianneke, we sing: “First the Prince arrived in the land, and then those bald Frenchmen…” — a line that suggests that, for centuries, the Dutch have maintained a deeply ambivalent relationship with France and its people.

You may occasionally be shocked or even bewildered by my experiences. Yet despite everything, the Côte d’Azur remains, for me, one of the most beautiful places on earth.

NEDERLANDS

Ontsnappen aan de kou- naar de Côte d’Azur

Hoe een droom langzaam een leven wordt

Voor veel mensen is het een droom om een koud en nat klimaat te ontvluchten en zich te vestigen onder de warme zon van een exotische kust. Wie het zich kan veroorloven, maakt die droom vaak waar door een tweede huis te kopen op Aruba, de Griekse eilanden, de Spaanse Costa’s of aan de Algarve.

Toch blijft Frankrijk het populairst — en dan bij voorkeur de Côte d’Azur. Het kustgebied van Saint-Tropez tot Monte-Carlo oefent een bijna magische aantrekkingskracht uit op buitenlanders. Natuurlijk is daar de azuurblauwe zee met wuivende palmbomen en fonkelwitte jachten, het groene heuvellandschap met zijn pittoreske dorpjes en bezienswaardigheden, de uitzonderlijke keuken… en niet te vergeten de wijnen.

Wie niet over onafhankelijk vermogen beschikt en toch dezelfde stap wil zetten, moet ter plaatse werk vinden of een eigen bedrijf beginnen om in deze prachtige omgeving te kunnen leven. Campings, kleine restaurants of hotels liggen dan voor de hand. Dat gold ook voor mij.

Met hulp van mijn ouders — en na een lange zoektocht gevolgd door uiterst moeizame onderhandelingen — lukte het mij een hotel te verwerven in Le Cannet, een bescheiden voorstad van het mondaine en wereldberoemde Cannes.

Voor een buitenlander is er echter een wereld van verschil tussen simpelweg in Frankrijk wonen en er daadwerkelijk een bedrijf leiden. Veel expats die zich hier na hun pensionering vestigen, hebben geen idee wat een ondernemer dagelijks te wachten staat. Als zij al problemen hebben — en soms tot wanhoop worden gedreven — bij het vinden van een loodgieter, elektricien of bouwvakker, dan voelt het runnen van een bedrijf in het begin al snel als een bijrol in een klassieke film noir.

De enorme cultuurverschillen en de verstikkende bureaucratie — sommige doemdenkers beweren dat zestig procent van de beroepsbevolking ambtenaar lijkt te zijn — zorgen ervoor dat menig overenthousiaste nieuwkomer zich na enkele maanden berooid en volledig gedesillusioneerd terugtrekt.

Onwetendheid, gebrek aan voorbereiding en ervaring spelen daarbij zeker een rol. Maar bovenal blijkt de Zuid-Franse mentaliteit voor veel noorderlingen moeilijk verteerbaar. Frankrijk is als een mooie vrouw: je wordt verliefd met je hormonen, niet met je verstand.

Al jaren schrijf ik korte stukken over mijn ervaringen als buitenlandse hoteleigenaar in Frankrijk — observaties, voorvallen en ontmoetingen die samen een persoonlijk kroniek vormen van het leven aan de Côte d’Azur. Ik publiceerde vier boeken over dit onderwerp, deels om het zelf te kunnen plaatsen, deels omdat lezers er datzelfde ongrijpbare gevoel in herkennen dat veel buitenlanders hebben ten opzichte van de Fransen.

In een oud Nederlands kinderliedje, Hop Marianneke, zingen we: ‘Eerst kwam de Prins in het land en toen die kale Fransen…’ — een regel die suggereert dat Nederlanders al eeuwenlang een tweeslachtige verhouding hebben met Frankrijk en zijn bewoners.

U zult soms geschokt of zelfs verbijsterd zijn door mijn ervaringen. Maar ondanks alles blijft de Côte d’Azur voor mij een van de mooiste plekken op aarde.

FRANÇAIS

Fuir le froid — et se retrouver sur la Côte d’Azur

Comment un rêve devient lentement une vie

Pour beaucoup de personnes, fuir un climat froid et humide pour s’installer sous le soleil chaud d’une côte exotique est un rêve de toujours. Ceux qui en ont les moyens le réalisent souvent en achetant une résidence secondaire à Aruba, dans les îles grecques, sur les Costas espagnoles ou en Algarve.

La France reste toutefois la destination la plus prisée — et de préférence la Côte d’Azur. Le littoral qui s’étend de Saint-Tropez à Monte-Carlo exerce une attraction presque magnétique sur les étrangers. Il y a bien sûr la mer d’un bleu profond bordée de palmiers et de yachts immaculés, les collines verdoyantes ponctuées de villages pittoresques et de sites remarquables, la cuisine exceptionnelle… et, bien entendu, les vins.

Ceux qui ne disposent pas d’une fortune indépendante et souhaitent franchir le même pas doivent trouver un emploi sur place ou créer leur propre entreprise afin de pouvoir vivre dans cet environnement magnifique. Les campings, les petits restaurants ou les hôtels viennent alors naturellement à l’esprit. Ce fut également mon cas.

Avec l’aide de mes parents — et après une longue recherche suivie de négociations extrêmement difficiles — j’ai réussi à acquérir un hôtel à Le Cannet, une modeste commune voisine de la ville glamour et mondialement connue de Cannes.

Pour un étranger, il existe toutefois une différence considérable entre vivre simplement en France et y diriger une entreprise. De nombreux expatriés qui s’y installent après leur retraite n’ont aucune idée des difficultés auxquelles un entrepreneur est confronté au quotidien. S’ils éprouvent déjà de grandes frustrations à trouver un plombier, un électricien ou un artisan du bâtiment, gérer une entreprise peut rapidement ressembler, du moins au début, à un rôle secondaire dans un film noir classique.

Les immenses différences culturelles et la bureaucratie étouffante — certains pessimistes prétendent que soixante pour cent de la population active semble travailler pour l’État — expliquent pourquoi tant de nouveaux arrivants, pourtant pleins d’enthousiasme, battent en retraite après quelques mois, ruinés et totalement désillusionnés.

L’ignorance, le manque de préparation et d’expérience jouent évidemment un rôle. Mais avant tout, la mentalité du sud de la France se révèle difficile à digérer pour de nombreux Européens du Nord. La France est comme une belle femme : on en tombe amoureux avec ses hormones, pas avec sa raison.

Depuis des années, j’écris de courts textes sur mes expériences de propriétaire d’hôtel étranger en France — des observations, des incidents et des rencontres qui composent ensemble une chronique personnelle de la vie sur la Côte d’Azur. J’ai publié quatre livres à ce sujet, en partie pour donner un sens à mes propres expériences, et en partie parce que les lecteurs y reconnaissent ce même sentiment insaisissable que beaucoup d’étrangers éprouvent à l’égard des Français.

Dans une vieille chanson enfantine néerlandaise, Hop Marianneke, on chante : « D’abord le Prince est arrivé au pays, puis ces Français chauves… » — une phrase qui suggère que les Néerlandais entretiennent depuis des siècles une relation ambivalente avec la France et ses habitants.

Vous serez peut-être parfois choqué, voire déconcerté, par mes expériences. Pourtant, malgré tout, la Côte d’Azur demeure pour moi l’un des plus beaux endroits au monde.